Hardal Tohumu
Buddha'nın dönemlerinde, Kisagotami adında bir kadın yaşarmış. Bu zavallı kadının canı gibi sevdiği tek oğlu öldüğü için, acı içinde kıvranıyormuş. Ölümü kabullenemiyor ve oğlunu yeniden dünyaya getirecek bir mucize arayarak oradan oraya koşuyormuş. Çevre halkı ona Buddha'da böyle bir ilaç olduğunu söylemiş.
Kisagotami Buddha'nın karşısına çıkıp saygılarını sunup:
"Çocuğumu hayata döndürebilecek bir ilaç hazırlayabilir misiniz ?" diye sormuş
Buddha:
"Böyle bir ilaç biliyorum, ama bazı maddelere ihtiyacım var" demiş.
Kadın biraz rahatlayıp :
"Ne istersen hepsini bulacağım söyle, lütfen söyle !"
"Bana bir avuç hardal tohumu getir."
Kadın bunu bulacağına söz verip ayrılırken Buddha eklemiş:
"Yalnız hardal tohumunun hiçbir çocuğun, eşin, ebeveynin, ya da hizmetçinin ölmediği, ölümün hiç bilinmediği bir evden alınması gerekli. " demiş.
Kadın bulacağından emin, ev ev dolaşmaya başlamış. Gittiği evlerde insanlar tohumu vermeyi kabul etmişler, fakat şartları söyleyince uymadıkları için verememişler. Kadın dolaşmış, dolaşmış. Ölümün ziyaret etmediği hiçbir ev olmadığını görmüş.
Bu acıyı çekenin tek kendisi olmadığını anlamış ve Buddha' ya dönmüş.
"Ölüm yasası herkes için geçerlidir. Sadece sen acı çekmiyorsun."
Kisagotami hiç kimsenin acı şekmeden, kayıp yaşamadan yaşayamayacağını öğrenmiş.
Hayatın amacı; acılardan kurtulmak veya onlardan kaçmaya çalışarak hazlarımızın peşinden koşmak değildir. Asıl amaç acı ve hazlarımızdan tecrübe kazanarak, daha iyi bir insan olmak için kendimize dersler çıkarmaktır.